Prawo malejącej użyteczności krańcowej wyjaśnia, dlaczego krzywa obojętności jest nachylona dodatnio.

Użyteczność krańcową można wyrazić jako zwiększenie (przy­rost) zadowolenia konsumenta z konsumpcji na skutek zwiększenia konsumpcji danego dobra o kolejną jednostkę.

Krańcowa stopa substytucji określa, o ile jednostek trzeba zwiększyć konsumpcję obu dóbr, aby przejść na wyżej położoną krzy­wą obojętności.

Jeżeli stosunek U_żk(x) do c_x jest równy stosunkowi U_żk(y) do c_y, to linia budżetu jest styczna do krzywej obojętności.

Jeżeli konsument dysponuje określonym dochodem, to zwięk­szenie konsumpcji jednego dobra wymaga ograniczenia konsumpcji drugiego dobra, co obrazuje ujemne nachylenie krzywej obojętności.

Przesunięcie krzywej popytu w lewo oznacza:

W przypadku paradoksu Giffena wzrostowi ceny dobra towarzyszy:

Jeżeli przy spadku ceny dobra Y popyt na dobro X wzrasta, to:

Który spośród niżej wymienionych czynników nie wpłynie na przesunięcie krzywej popytu na określone dobro?

Efekt Veblena polega na: